Liturgische schikkingen 2e halfjaar 23

Liturgische schikking, foto, floriografie en beheer webpagina:

Monique van der Gaag

Thema: Eerste Kerstdag 2023

Voorganger/ liturg: Owe Boersma

Floriografie: 

Wit is de liturgische kleur van Kerst. Het is feest: Kerstfeest. Ons Kindje Jezus is geboren! De gouden kap van het wandelwagentje verwijst naar God, want goud staat voor de zon en de zon symboliseert God. In het wandelwagentje liggen witte Anjers of Dianthus als Goddelijke Bloem, want Dia is God en Anthus is bloem. Ook is er plaats voor een prachtige witte roos als teken van liefde. De Ster van Bethlehem verschijnt op de witte plantenpotjes én als bloem die bekend is als Zuidenwindlelie of Ster van Bethlehem of als Bloemistenverdriet omdat de stervormige bloemetjes tot wel vijf weken na Kerst blijven bloeien. Kerstgroen blijft het hele jaar groen en geldt daarom als symbool voor de eeuwigheid. Groen tot slot is de kleur van de hoop.

Uit de liturgie: 

Kind ons geboren![1] Er zou van godswege een koning komen. (…) Als dauw over rozen (…), een taal van vrede en hoop.[2] Rijk aan liefde, rijk aan trouw.[3] Gij die liefde zijt.[4]Bethlems ster gaat lichtend voor.[5]

——-

[1] Lied: ‘Kind ons geboren’ Jesaja 9:5 (t. H. Oosterhuis, m. A. Oomen), Oecumenische liedbundel Zangen van zoeken en zien (ZZZ) nr. 689.

[2] Lied: ‘Er zou van Godswege’ Psalm 72 (t. H. Oosterhuis, m. A. Oomen).

[3] Lied: met ‘O Heer God, erbarmend’ (t. H. Oosterhuis, m. A. Oomen).

[4] Tafelgebed: ‘Groter dan ons hart’ (t. H. Oosterhuis, m. A. Oomen) ZZZ nr. 328.

[5] Lied: ‘Uit het duister hier gekomen’ (t. Clare Wesselius, m. Once in royal David’s City).

 

Creatief en duurzaam hergebruik: De twee witte potjes met ster mochten met korting weg bij een supermarkt in Oegstgeest en het wandelwagentje van riet komt uit de vazenkast van Monique van der Gaag. Ze maakte zelf de gouden kap.

 

 

 

 

 

Liturgische schikking, foto, floriografie en beheer webpagina:

Monique van der Gaag

Thema: Is er nog hoop?

Voorganger/ liturg: Henk Schouten

Floriografie: 

In deze Heilige Nacht verschijnt een witte Kerstster in een oogverblindende gouden pot op een glanzende gouden schaal. Goud is de kleur van de zon en de zon staat symbool voor God. De kerstster draagt als botanische naam Euphorbia pulcherrima, wat de ‘mooiste Euphorbia’ betekent. Vanwege de stervorm staat de Kerstster ook bekend als de Ster van Bethlehem en verwijst zo naar Kerstavond.

Wit is in de liturgie de kleur van Licht en feest. Groen is de kleur van de hoop. De Kerstster heeft zowel witte als groene (bloem)bladeren.

Uit de liturgie: 

Nacht van droom en verlangen. (…) Dan zingen sterren van de hemel. Wijkt het duister voor het volle licht.[1] Kind ons geboren.[2]

——

[1] Lied: ‘Nacht van droom en van verlangen’, (t. J. Delver, m. T. Löwenthal).

[2] Slotlied: ‘Kind ons geboren’ (t. H. Oosterhuis, m. A,. Oomen).

Creatief en duurzaam hergebruik: Co Kooman schonk de bloempot. Monique verfde hem goud. Het gouden bord komt uit haar vazenkast. Bloempot en bord dragen de witte Kerstster en vormen deze liturgische schikking als kerstcadeau aan de Ekklesia Leiden.

 

Liturgische schikking, foto, floriografie en beheer webpagina:

Monique van der Gaag

Serie: Advent

Thema: Messiaanse verwachting bij de profeten

Voorganger/ liturg: Maria Draaijers

Floriografie:

Vandaag is het de Vierde Adventszondag: bijna is het Kerst(mis). De liturgische kleur is paars, van voorbereiding. De liefdevolle lila hyacint staat bol van verwachting: Wanneer is de dag dat Hij (uit)komt? De symboliek is liefde. Tussen het hoopvolle altijd groenblijvende kerstgroen prijken paarse rozen als teken van liefde: er is hoop en liefde voor wie het wil zien. De tere bloempjes van het Zeeuws Knopje of Astrantia staan eveneens voor liefde én mededogen. In de naam Astrantia zit het woord ‘aster’, dat ‘ster’ betekent. Bloemen die als sterren op aarde zijn gevallen. Straks op Kerstavond speelt de ster aan de hemel een belangrijke rol. Clematis in paars en purper verwijst naar de Heilige Drie-Eenheid van God de Vader, God de Zoon en God de Heilige Geest.

Uit de liturgie: 

Laat komen Hij die komen zal, verlangend zien we naar Hem uit.[1] En wanneer zal Hij dan komen? Nog in onze dagen komt Hij.[2]

Hou vol als de moed dreigt te zinken en haal dat onhaalbare doel. Daarheen te gaan, die droom achterna. Misschien lijkt het hopeloos, maar sta op en ga.[3]

——

[1] Lied: ‘Laat komen Hij’ (t. K. Pannekoek, m. J. Stappers en Chr. Fictoor).

[2] Lied: ‘Wat rabbijntje zal gebeuren’ (t. H. Oosterhuis, m. A. Oomen).

[3] Tekstfragment uit De Onmogelijke droom (over hoop en idealisme) met Huub van der Lubbe als don Quichot.

Creatief en duurzaam hergebruik: 

Het schaaltje komt van de Weggeeftafel in Oegstgeest, een initiatief van Hester Scheltens. De schelp komt uit een viswinkel.

 

 

 

Liturgische schikking, foto, floriografie en beheer webpagina:

Monique van der Gaag

Serie: Advent

Thema: De kleine profeet Zefanja

Voorganger/ liturg: Japke van Malde

Floriografie: 

Paars is de liturgische kleur voor de Advent. We verheugen ons op de komst van de paarse bloem van de Hyacint, die zal gaan bloeien als teken van toegewijde liefde. Zoals het hart het symbool voor liefde is, zijn rozen de bloem van de liefde.

De Amaryllis of Hippeastrum is een bloem in stervorm: de naam is een combinatie van de Griekse woorden voor paard (hippeus) en ster (astron), wat “ruiterster” of “ridderster” betekent. De ster verschijnt later in de Advent om de weg te wijzen. De symboliek van de Hippeastrum is liefde.

Uit de liturgie: 

Wat rabbijntje zal gebeuren, als die dag komt, de messias (…) Wanneer zal hij dan komen? Nog in onze dagen komt hij.[1] Laat komen hij die komen zal, verlangend zien we naar hem uit.[2]

Toen het bericht (van de komst van de Messias) Rabbi Menachem bereikte, opende hij het raam, keek naar de wereld, en zei: “Ik zie nog geen gerechtigheid in de wereld”, hij sloot het raam en ging verder met zijn werk.[3] De Eeuwige jullie God is een held die bevrijdt. (…) Hij gaat op in zijn liefde,[4] Hier is mijn hart.[5] Een hart dat weet.[6] De morgen komt, zegt de wachter.[7]

—–

[1] Kinderliedje: Wat rabbijntje zal gebeuren.

[2] Lied: ‘Laat komen hij die komen zal, verlangend zien we naar hem uit’ (t. K. Pannekoek, m. J. Stappers en Chr. Victor).

[3] Uit chassidische bronnen.

[4] Uit het boek Sefanja, in een bewerking van Nico ter Linden.

[5] Lied: ‘Niemand anders’ Jesaja 64:1 en 65:1 (t. H. Oosterhuis, m. A. Oomen).

[6] Zangen van Zoeken en Zien, Oecumenische liedbundel: lied 460 ‘Lied van het land’ (t. H. Oosterhuis, m. A. Oomen).

[7] Zangen van Zoeken en Zien, Oecumenische liedbundel: lied 409a ‘Hoe ver is de nacht’ (t. H. Oosterhuis, m. B. Huijbers).

Creatief en duurzaam hergebruik:

De schelp en de paarse bolvormige vaas komen uit de vazenkast van Monique van der Gaag en schenkt zij aan de Ekklesia Leiden. De grijze placemat is eigen bezit.

 

 

Liturgische schikking, foto, floriografie en beheer webpagina:

Monique van der Gaag

Thema: Zoet is de oorlog voor wie haar niet kennen

Voorganger: Marijn Vermet

Liturg: Rinske Boersma 

Floriografie: 

Het vredesteken[1]  dat lijkt op een omgekeerde rune, die staat voor kwetsbaarheid, is gemaakt van witte rozen als symbool van liefde en onschuld. Groen is de kleur van de hoop. Klimop is het symbool van trouw, want deze plant houdt zich met hechtwortels overal aan vast.

Lichtgroene boogjes van pitriet buigen zich over de tere witte bloemetjes van de Sneeuwbal of Viburnum, die staan voor bescherming, een nieuwe start en liefde.

——–

[1] Gerald Holtom, een Britse ontwerper en kunstenaar ontwierp dit vredesteken in 1958 in opdracht van een campagne voor kernontwapening. Het symbool is gebaseerd op het semafooralfabet: de twee schuine strepen naar beide zijden zijn N voor nuclear en de verticale streep is D voor disarmament. Mogelijk is het symbool veel ouder.

Uit de liturgie: 

Dat oorlog is geboden en vrede niet mag zijn. Dat mensen mensen doden, dat wij die mensen zijn. (…) Wij die nog mogen leven, van hoop en vrees vervuld.[1] Verlos ons van het kwade.[2] Liefde, herstel ons in ere. Buig ons toe naar elkaar. Keer onze trage harten/ dat wij zonder wantrouwen / ieder mens tegemoet gaan./ Laat zo de wereld worden: kussen van ontferming en trouw.[3] Ik, zegt hij, ga iets nieuws beginnen. Het is al begonnen, merk je het niet?[4]

—–

[1] Lied: ‘Een lied tegen de Derde Wereldoorlog’ (t. H. Oosterhuis, m. A. Oomen).

[2] Uit het Onze Vader.

[3] Uit: psalm 85, Psalmen Vrij H. Oosterhuis.

[4] Lied: ‘Blijf niet staren’ (t. H. Oosterhuis, m. B. Huijbers).

Creatief en duurzaam hergebruik:

De schaal komt uit de vazenkast van Monique van der Gaag en schenkt zij aan de Ekklesia Leiden.

 

 

Liturgische schikking, foto, floriografie en beheer webpagina:

Monique van der Gaag

Thema: Allerheiligen/ Allerzielen

Voorganger / liturg: Owe Boersma

Floriografie: 

Paars is de liturgische kleur van verdriet, rouw en lijden. Het hart staat voor liefde en de roos is de bloem die daarbij hoort. Ook purperen Hemelsleutel of Sedum symboliseert liefde.

Paarse Limonium is het teken van doorzettingsvermogen en innerlijke kracht: om vol te houden als de situatie moeilijk is. Zinnia staat voor uithoudingsvermogen.

Roze Cosmea is het symbool voor orde en een harmonieus universum.

Uit de liturgie: 

Er is een tijd om te huilen, (…) een tijd om te rouwen.[1] Tijd van troosten, tijd van tranen, (…) zee van tijd en eenzaamheid.[2] Oh, Heer God, (…) rijk aan liefde, rijk aan trouw.[3] Hij zal alle tranen uit hun ogen wissen.[4] Doof de hel in ons hoofd, leg uw woord op ons hart.[5] Soms breekt uw licht in mensen door.[6]

——

[1] Prediker 3: 4 (NBV).

[2] Lied: ‘Tijd van leven’ (t. H. Oosterhuis, m. H. Heuvelmans).

[3] Lied: ‘O Heer God’ (t. H. Oosterhuis, m. A. Oomen).

[4] Openbaring 21: 4 (NBV).

[5] Lied: ‘Onze vader verborgen’ (t. H. Oosterhuis, m. T. Löwenthal).

[6] Openingslied: ‘Soms breekt uw licht’ Joh. 1: 5 (t. H. Oosterhuis, m. B. Huijbers).

Creatief en duurzaam hergebruik:

De paarse hartvormige schaal is eigen bezit. De schalen komen van de Kringloop Noordwijk en zijn een geschenk van Monique van der Gaag aan de Ekklesia Leiden, evenals de gekleurde flesjes. De glazen flesjes zijn recent geschonken door Sytske Visscher. Rinske en Steven Boersma schonken twee dozen met steekschuim (voor de KlimopHarten), dat anders in de afvalcontainer zou verdwijnen.

Liturgische schikking, foto, floriografie en beheer webpagina:

Monique van der Gaag

Thema: Allerzielen / Allerheiligen

Voorganger / liturg: Owe Boersma

Floriografie: 

Paars is de liturgische kleur voor Allerzielen: de kleur van pijn, verdriet en lijden. Paarse ‘rouwbanden’ om de flesjes. Klimopblad als teken van trouw. Op de achterzijde is de naam te lezen van hen, die ons voorgingen. Elk blad heeft een hartvormige uitsnede. Het kleine hartje kwam terecht op het grote groene KlimopHart op de roze of paarse schaal. Roos als teken van liefde.

Uit de liturgie: 

Zie: Allerzielen, 5 november 2023 bij ‘Paars BloemenHart’, hierboven.

Creatief en duurzaam hergebruik: idem.

Liturgische schikking, foto, floriografie en beheer webpagina:

Monique van der Gaag

Thema: Allerheiligen/ Allerzielen

Voorganger / liturg: Owe Boersma

Floriografie: 

Roze is als het paars waar het licht doorheen schijnt. De oorspronkelijke kleur van de schaal schemert her en der door de dunne verflaag: de eigenheid van de mens hoeft niet weggepoetst… Klimop is het teken van trouw. Groen is de kleur van de hoop. Het hart verbeeldt de (universele) Liefde. Op elk hart ligt een klein lichtgroen hartje. Het komt uit de achterzijde van een klimopblad. We herdenken vandaag acht dierbare mensen uit onze Ekklesia Leiden. Het negende hart is voor allen, die we niet bij naam noemen, maar die we evengoed liefhebben én missen…

Uit de liturgie: 

Zie: Allerzielen, 5 november 2023 bij ‘Paars BloemenHart’, hierboven.

Creatief en duurzaam hergebruik: idem.

 

 

Liturgische schikking, foto, floriografie en beheer webpagina:

Monique van der Gaag

Thema: Tussen hoop en wanhoop ligt een wereld van verschil

Voorganger / liturg: Karin van den Broeke

Floriografie: 

De blauwe schaal verwijst naar de kleur van de zee die in de lucht overgaat. En naar het koningsblauw (van Jou) natuurlijk. Klimopblad als teken van trouw en groen is de kleur van de hoop. Rode rozen en rozenbottels symboliseren liefde. De korenaren verwijzen naar het brood. Het kleine zonnebloemetje, waarvan alleen het hart nog zichtbaar is, staat voor de gelovige die zich op God richt, zoals de zonnebloem zich naar de zon draait, waarbij de zon het symbool is van God. De zonnebloemetjes zijn uitgebloeid: hun bloemenleven is voorbij. Witte draden als het teken van goddelijke aanwezigheid: we zijn niet alleen…

Uit de liturgie: 

(…) Het hart dat ontvangt zij gezegend.[1]

Ik kom langs de kerk waar ik de herdenking meemaakte van honderdtwintig personen die op 3 november2016 waren verdronken, kort voordat ik op Lampedusa aankwam.[2]

Woord dat trouw blijft.[3] Brood van genade.[4] Een zin van ragfijn draad omspoeld: Ik zal er zijn. Dan zie ik jou in (…) diep koningsblauw daar in de verte bij de einder.[5]

De wildernis zal bloeien als een roos, als een roos, als een roos.[6]

—–

[1] Lied: ‘Onstilbare tonen’ (t. H. Oosterhuis, m. T. Löwenthal).

[2] Fragment uit ‘Droomland Italië’ – van Aleppo naar Turijn, Rosita Steenbeek.

[3] Lied: ‘Schriftlied’ (t. H. Oosterhuis, m. A. Oomen).

[4] Tafelgebed: ‘De tafel der armen’ (t. H. Oosterhuis, m. A. Oomen).

[5] Lied: ‘Tussen de tijd’ (t. J. Delver, m. T. Löwenthal).

[6] Slotlied: ‘De wildernis zal bloeien’ (t. M. Nijhoff, m. T. Löwenthal).

Creatief en duurzaam hergebruik:

De blauwe schaal komt van de Weggeeftafel in Oegstgeest.

Liturgische schikking, foto, floriografie en beheer webpagina:

Monique van der Gaag

Bidden met bloemen, dat gaan we doen!

We maken dit bloemstuk als cadeautje voor onze nieuwe voorganger. Het is nog niet af. We gaan er met z’n allen aan werken: dat is het leuke. Een cadeautje van ons allemaal.

Soms hebben we verdriet omdat iemand iets onaardigs tegen ons heeft gezegd. Je voelt je rot, de pijn zit binnen in je. In het midden van de mand zie je gouden plakband op de rand.

Als vazen in Japan stuk gaan, maken de mensen daar ze weer heel door ze te lijmen en de breuk daar doen ze dan goudpoeder op. Wij kunnen over het gouden plakband nog een mooie, gekleurde pleister plakken. Laten we dat maar gaan doen.

Alle bloemen hebben een betekenis. Iemand die in God gelooft, lijkt wel wat op een zonnebloem. Want een zonnebloem draait zich altijd naar de zon, daarom heet-ie zonnebloem. En de zon dat is het symbool voor God.

We gaan nu zonnebloemen in de mand steken: doe de groene blaadjes een beetje opzij en zoek een plekje waar je de steel van de bloem in kunt steken. Voorzichtig, zodat die niet breekt.

Nu de rode rozen: die betekenen liefde. Aardig zijn voor elkaar, geen ruzie maken.

Daarna gaan we wat groene blaadjes in de mand steken. Sommige blaadjes zijn heel, andere hebben een gat. Wie goed kijkt, ziet dat er hapjes uit de groene blaadjes zijn genomen. Een beestje had honger. De groene blaadjes heten Klimop en hebben nu pijn.

We kunnen gekleurde pleisters plakken op de blaadjes. Als troost. We zien ook gele pluimpjes: dat is een bloem die je een beetje moed geeft. Gulden Roede heet die. Laten we ze maar in de mand steken. Heel voorzichtig, want het steeltje is dun. Prik eerst met een ander steeltje een gaatje, waar je de bloem dan insteekt. Kijk, zo!

Geïnspireerd op de liturgie uit de ‘grote kerk’ maar vertaald naar de (jonge) kinderen uit de Ekklesia: 

O zon.[1] Oh Heer God (…) rijk aan liefde, rijk aan trouw.[2]

Terwijl ze zo met elkaar in gesprek waren (de Emmaüsgangers) kwam Jezus zelf naar hen toe en liep met hen mee, maar hun blik werd vertroebeld, zodat ze hem niet herkenden. (…) Toen (…) nam hij het brood, sprak het zegengebed uit, brak het en gaf het hun. Nu werden hun ogen geopend en herkenden ze hem.[3]

——-

[1] Lied: ‘Lied van de overtocht’ Jozua 3; 10: 12-15 (t. H. Oosterhuis, m. B. Huijbers).

[2] ’O Heer God’, (H. Oosterhuis, m. A. Oomen).

[3] Lezing: de Emmaüsgangers Lucas 24: 16, 30 en 31 (NBV).

Creatief en duurzaam hergebruik:

De grote, witte mand komt uit de vazenkast van Monique.

Intrede en bevestiging Owe Boersma

Voorganger/ liturg: Owe Boersma Bevestiging: Christiane van den Berg-Seiffert

Liturgische schikking, foto, floriografie en beheer webpagina:

Monique van der Gaag

Floriografie: 

Kleurige pleisters sieren de gouden breuklijnen van een grote witte vaas. Zonnebloemen springen meteen in het oog. Zelfs die vreemde zonnebloem met de bruine bloemblaadjes. Ook die hoort erbij. De zonnebloem is het teken van de gelovige, die zich steeds tot God wendt, zoals de zonnebloem zich naar de zon draait, waarbij de zon symbool staat voor God.

Rode rozen symboliseren liefde. Oranje rozenbottels ook. De gele pluimen van de Solidago of Gulden Roede steken boven alle bloemen om de burger wat moed te geven. Klimop rondom de bloemen als teken van trouw, waarbij groen ook nog eens de kleur van de hoop is.

Uit de liturgie: 

O zon.[1] Oh Heer God (…) rijk aan liefde, rijk aan trouw.[2]

Terwijl ze zo met elkaar in gesprek waren (de Emmaüsgangers) kwam Jezus zelf naar hen toe en liep met hen mee, maar hun blik werd vertroebeld, zodat ze hem niet herkenden. (…) Toen (…) nam hij het brood, sprak het zegengebed uit, brak het en gaf het hun. Nu werden hun ogen geopend en herkenden ze hem.[3]

Owe Boersma in zijn slottekst: “Een lid zei: ‘De Ekklesia is als een vaas, die gebroken is. ’Hoe gaan we samen met pijn en breuken om? En ineens was daar: Kintsugi! Het woord kintsugi komt van het Japanse kin (goud) en atsugi (verbinding), en betekent dus letterlijk ‘gouden verbinding’.”

——-

[1] Lied: ‘Lied van de overtocht’ Jozua 3; 10: 12-15 (t. H. Oosterhuis, m. B. Huijbers).

[2] ’O Heer God’, (H. Oosterhuis, m. A. Oomen).

[3] Lezing: de Emmaüsgangers Lucas 24: 16, 30 en 31 (NBV).

Creatief en duurzaam hergebruik:

De grote, witte vaas komt van een Weggeeftafel uit de Bloemenbuurt in Oegstgeest en het blauwe schaaltje komt uit de vazenkast van Monique.

Serie:  Profeten (5)

Thema: Zalig nietsdoen

Voorganger: Otto Sondorp

Liturg: Japke van Malde

Liturgische schikking, foto, floriografie en beheer webpagina:

Monique van der Gaag

Floriografie: 

Zowel in de schenkkan (kruik) als de schaal bevinden zich liefdevolle Drietallen, die naar de Drie-Eenheid[1] verwijzen: drie rode rozen, teken van liefde. Drie oranje rozenbottels, eveneens teken van liefde. Drie oranje Lampionnetjes of Physalis als teken van veiligheid en bescherming. De lampion beschermt en omhult een bes, zoals God ons beschermt en omhult. De zonnebloem is het teken van de gelovige, die zich steeds tot God wendt, zoals de zonnebloem zich naar de zon draait, waarbij de zon symbool staat voor God. Klimop tenslotte is het teken van trouw en groen is de kleur van de hoop.

——

[1] De heilige Drie-Eenheid is de opvatting in het Christendom dat er één God bestaat in drie goddelijke entiteiten: de Vader, de Zoon (Jezus Christus) en de Heilige Geest.

Uit de liturgie: 

O, Drie-Eenheid, die ik aanbid, help mij mezelf helemaal te vergeten.[1] Hier in de schaduw van hoop. Elia (…) ontdekte (…) een kruik water.[2] (…) Mensen (…) horen de naam in hun hart.[3]En liefde, liefde zal geen woord meer zijn.[4] Zonkracht is Hij licht in mensen.[5]

——

[1] Elisabeth van Dijon.

[2] 1 Koningen 19: 6 (NBV).

[3] Lied: Het lied ‘mensen van God’(t. H. Oosterhuis/ m. B. Huijbers).

[4] Lied: Nu nog met halve woorden (t. H. Oosterhuis/ m. “O Heer die daar…”).

[5] Tafelgebed: De tafel der armen (t. H. Oosterhuis/ m. A. Oomen).

Creatief en duurzaam hergebruik:

De schenkkan alias kruik komt van de SOEK, de Stichting Kringloop Oegstgeest en het glazen schaaltje komt uit de vazenkast van Monique.

Serie:  Profeten in de Koran (4)

Thema: Ibrahiem (Abraham) en ontketenen

Voorganger/ liturg: Henk Schouten, m.m.v. Wim Kuin, Jagurano, Jeritza en Rossano

Monique maakte daarom vijf liturgische schikkingen, (vier op de foto), bij wijze van uitzondering!

Liturgische schikking, foto, floriografie en beheer webpagina:

Monique van der Gaag

Floriografie: 

De bloemen spreken duidelijke taal: de gele en oranjebruine zonnebloemen staan symbool voor de gelovige die zich steeds weer naar God keert, zoals de zonnebloem zich naar de zon (symbool voor God) draait. Ook de Oranje Cosmea of Cosmos sulphureus is een plant uit de ‘zonnebloemfamilie’ of Asteraceae, waar ook de Herfstasters in wit, roze en lila toe behoren. Asters staan voor afscheid nemen (van slechte tijden?)

De stoel van het recht heeft een zitting van Klimopblad, teken van trouw. En groen is de kleur van de hoop (op betere tijden). Roze Hortensia staat voor dankbaarheid. De ketting en de gebroken schakel symboliseren de gebroken ketenen: bevrijding!

Dezelfde bloemen groeien ook in de Open Harten en in de Bloemfontein

Uit de liturgie: 

Bloemfonteinen, (…) de zonnevader.[1]

Open uw hart en bid met mij en vrede zij met u allen.

[2] Niet één mens meer geknecht.[3]

Daar staat de stoel van het recht.[4]

——

[1] Lied: ‘Lied van Abraham’ Genesis 11:1-9, 12:1-3 t. H. Oosterhuis, m. A. Oomen).

[2] Tafelgebed: ‘Open uw hart’ (t. H. Oosterhuis, m. B. Huijbers).

[3] Zingen: Onze Vader verborgen (t. H. Oosterhuis, m. T. Löwenthal).

[4] Slotlied: ‘Licht en stem’ Psalm 122:5 (t. H. Oosterhuis, m. A. Oomen).

 

Creatief en duurzaam hergebruik: Het houten hartvormige doosje komt van kringloopwinkel Sixtien’s Ratatouille en de overige spulletjes komen van de SOEK, de Stichting Oegstgeester Kringloop.

Serie:  Profeten in de Koran (2)

Thema: Moesa/Mozes

Voorganger/ liturg: Rob van Waarde 

Liturgische schikking, foto, floriografie en beheer webpagina:

Monique van der Gaag

Floriografie: 

Rode, roze en witte rozen als teken van liefde. Roze Hemelsleutel of Sedum helpt de mens om zich te kunnen richten op het goddelijke, vooral in tijden van stress. De bloemetjes van de Sedum verhelpen ook spijsverteringsproblemen en laten de (gezichts)huid er stralend uitzien…

Klimop staat voor trouw en groen is de kleur van de hoop in de Christelijke traditie.

Uit de liturgie: 

Breek de duisternis. Keer je hart tot mij.[1] O Heer God, (…) rijk aan liefde, rijk aan trouw.[2] En heeft het verhaal van Môesa jou bereikt?[3] Voorwaar, Ik ben Allah, er is geen god dan Ik. Aanbid mij daarom.[4] Jij, mens, hebt (…) het hart. (…) Gezegend je nachten, gezegend je dagen, je hart, je verstand, je gezicht.[5]

——

[1] Lied: ‘Keer je hart —”lied bij Psalm 88’ (t. H. Oosterhuis, m. A. Oomen).

[2]‘O Heer God’ (t. H. Oosterhuis, m. A. Oomen).

[3] Soera 20: 9.

[4] Soera 20: 13-14.

[5] Lied: ‘Lied van Mozes’ Deuteronomium 32: 1-43 t. H. Oosterhuis, m. A. Oomen).

Creatief en duurzaam hergebruik: De hartvormige, zilverkleurige schaal komt van de Kringloop Noordwijk.

Serie:  Profeten in de Koran

Thema: Profeet Mohammed

Voorganger: Petra Sijpesteijn

Liturg: Henk Schouten

Liturgische schikking, foto, floriografie en beheer webpagina:

Monique van der Gaag

Floriografie: 

Rode rozen als teken van liefde zien zich weerspiegeld in zilveren blaadjes en natuurlijk in de spiegel. Groen is in de Christelijke traditie de kleur van de hoop. Het groene blad wordt weerspiegeld en zo vermenigvuldigd.

In de Islamitische wereld is groen de kleur van het paradijs. Ook daken van religieuze gebouwen zijn groen. Zilver is toegestaan in de islam. De profeet (vrede en zegening van Allah zij met hem) droeg een zilveren ring.

Uit de liturgie: 

Liefde houdt stand tegen alles. (…)
Altijd opnieuw vol hoop. (…) Nu nog
zien wij spiegelbeelden, raadselachtig. (…)
Geloof en hoop en liefde zullen blijven,
alle drie, maar de grootste is de liefde.[1]

——

1 Lied: ‘Liefde’ 1 Kor 13 (t. H. Oosterhuis, m. A. Oomen).

Creatief en duurzaam hergebruik:

De zilverkleurige schaal met spiegel en opstaande rand komt van een mini-weggeeftafel aan de Kennedylaan in
Oegstgeest, het rieten mandje komt van Joan van der Weij en was een
cadeau voor Monique van der Gaag, die het zilver spoot.

Serie:  Zomerdienst 

Thema: Ware en valse profetie naar aanleiding van Jeremia 28

Voorganger/ liturg:  Henk Schouten

Liturgische schikking, foto, floriografie en beheer webpagina:

Monique van der Gaag

Floriografie: 

Hoe herkent men valse profeten? Ze vermommen zich als een wolf alias speelgoedhond in schaapskleren en ze leiden ons om de bloementuin, dat wil zeggen: ze bedriegen ons en houden ons voor de gek.

Binnen het hek van stelen van de Blauwe Iris, symbool van hoop, moed, geloof en wijsheid, bevindt zich een bloementuin (symbool voor het Paradijs). Paarse Herfstasters staan voor dankbaarheid en vreugde (als de profetie uitkomt). Witte en roze Phlox symboliseren dat iemand vakbekwaam is en goede daden verricht. Roze Zinnia op de voorgrond nodigt uit om meer te lachen en minder zwaar op de hand te zijn. Gele Rudbeckia is een veerkrachtige bloem. Zonnehoed staat voor een goede gezondheid, kracht en genezing. Japanse Anemoon draagt de symbolische betekenis van kwetsbaarheid.

Uit de liturgie: 

Van een profeet die voorspoed en vrede profeteert, weten we pas dat hij inderdaad door de HEER gezonden is, als zijn woorden uitkomen.[1]

Maar als mijn woorden in vervulling gaan, en dat gebeurt, dan zullen ze erkennen dat er onder hen een profeet geweest is.[2]

—–

[1] Jeremia 28:9 (NBV).

[2] Ezechiël 33:33.

Creatief en duurzaam hergebruik:

Zowel de speelgoedhond als het speelgoedschaap zijn afkomstig van de SOEK, de stichting Oegstgeester Kringloop Oegstgeest en de schaal komt ook van een kringloop en is al vele malen hergebruikt in liturgische schikkingen. Rinske en Steven Boersma schonken het steekschuim, dat anders in de afvalcontainer zou verdwijnen!

Serie:  Zomerdienst 

Voorganger: Owe Boersma

Liturg: Japke van Malde

Liturgische schikking, foto, floriografie en beheer webpagina:

Monique van der Gaag

Floriografie: 

Niet alleen de Zonnebloem houdt van de zon, ook alle bloemetjes in de kleine vaasjes: bij Zonnehoed en Zonnekruid, is dat zonneklaar…

De Zonnebloem staat voor de gelovige, die zich tot God wendt zoals de zonnebloem zich naar de zon toekeert. De zon staat symbool voor God. De hemelsblauwe Agapanthus verwijst naar agape of universele liefde. Deze bloem schenkt zijn/ haar liefde aan het schaapje dat onder de bloemkroon rust. Het schaapje, dat zijn wij…

Of zijn wij als de bloemetjes in de vijf mini-vaasjes? Groot of klein als de roze Prikneus, heel of gehavend als de roze Japanse Anemoon, stekelig en prikkelbaar als het hart van de Zonnehoed of stralend zoals de Rudbeckia. Dit is een veerkrachtige bloem, die overal kan groeien en bloeien. Prikneus is een anjer of Dianthus, een goddelijke bloem, want Dia = God en anthus = bloem. Zonnehoed staat voor gezondheid, kracht en genezing. Japanse Anemoon staat voor kwetsbaarheid.

Uit de liturgie: 

Onze God. Hij/Zij heeft ons gezocht en gezien zoals de opgaande zon aan de hemel.[1]

Houd mij in leven, (…) steeds weer zoeken mijn ogen naar U.[2] Maar als een glimp van de zon komen de woorden van God.[3] Zonkracht is Hij, licht in mensen.[4]

Ik ben de goede herder.[5] Gewonde (schapen) verbindt gij niet, afgedwaalde haalt gij niet terug, verlorene zoekt gij niet.[6]

——

[1] Lied van Zacharias (t. H.Oosterhuis / m. A.Oomen).

[2] Kyrie III (Zomerbundel, Ekklesia Leiden, juni 2012).

[3] Het lied ‘Mensen van God’ (t. H.Oosterhuis / m. B.Huijbers).

[4] Tafelgebed: De tafel der armen (t. H.Oosterhuis / m. A.Oomen).

[5] Johannes 10: 14.

[6] Ezechiel 34: 4.

Creatief en duurzaam hergebruik:

Els Pierrot schonk de vijf mini-vaasjes, Joan van der Weij de glazen vierkante vaas (zonder de juten band) en Sixtien’s Ratatouille het aaibare schaap.

Serie:  Zomerdienst 

Gastvoorganger: Pieter Kousemaker

Liturg: Maria Draaijers

Liturgische schikking, foto, floriografie en beheer webpagina:

Monique van der Gaag

Floriografie: 

In het hart van het boeket bevinden zich drie goudgele korenaren, die verwijzen naar ons dagelijks brood én naar het mirakel van de wonderbare vermenigvuldiging van de broden. Twee vissen komen in datzelfde verhaal voor. Ze hangen aan een hengel of een buigzame wilgentak met daarop witte, pluizige bolletjes: de katjes. In de mythologie, magie en folklore staat de wilg voor dromen, misschien wel visioenen…

De Paradijsvogelbloem draagt in zijn ‘snavel’ nog een tweede bloem en symboliseert een lang en gelukkig leven. De Zonnebloem staat voor de gelovige die zich steeds weer tot God wendt, zoals de zonnebloem zich naar de zon keert. De zon staat symbool voor God. Het anker staat voor hoop, d.w.z. nooit de moed opgeven: wonderen bestaan!

Van echte Kamille kan men een heerlijke thee zetten, die een onrustige buik tot bedaren brengt, wanneer men teveel (brood) eet.

Uit de liturgie: 

Geef ons heden ons dagelijks brood.[1]

Het verhaal van de spijziging van de menigte ofwel de wonderbare vermenigvuldiging van de broden is ook bekend onder het mirakel van de vijf broden en twee vissen.

Het is één van de wonderen van Jezus.[2]

——

[1] Uit het Onze Vader.

[2] De vier evangelisten Matteüs, Marcus, Lucas en Johannes spreken over dit verhaal.

Creatief en duurzaam hergebruik:

Lidy van der Spek schonk de bijzondere plastic vaas.

Serie:  Zomerdienst 

Gastvoorganger: Freek Bakker

Liturg: Henk Schouten

Met medewerking van: Marga Bakker

Liturgische schikking, foto, floriografie en beheer webpagina:

Monique van der Gaag

Floriografie:

De zee herbergt een schatkist. Aan het strand spoelen schelpen aan: twee blauwe en een zilvergrijze. Blauw is de kleur van de lucht, de zee en de hemel en symboliseert geloof, waarheid en het hemelse. (Zilver)grijs is een neutrale kleur, die ontstaan is uit vermenging van wit en zwart.

De parels in de schelpen bestaan uit kleurige bloemen, waaronder de brandweerrode Anjer of Dianthus chinensis, een goddelijke bloem, want Dia is God en Anthus bloem. De onopvallende ronde, bruine zaaddoosjes van het Duifkruid staan voor pure liefde. Dieporanje pluimvormige bloemetjes lijken op distelachtige bloemhoofdjes en dragen de naam Carthamus tinctorius ‘Zanzibar’ of Saffloer, Valse Saffraan omdat de bloemetjes gerechten dezelfde gele kleur geven, maar niet het aroma van saffraan hebben.

Uit de liturgie: 

Waar zijt Gij te vinden, Eeuwige God, wij willen u zien. Geef ons vandaag een teken van liefde.[1] Ook is het met het koninkrijk van de hemel als met een koopman die op zoek was naar mooie parels. Toen hij een uitzonderlijk waardevolle parel vond, verkocht hij alles wat hij had en kocht die parel.[2] En zo voortaan, eren uw heilige naam en U in waarheid aanbidden.[3] Hij zei hun: ‘Zo lijkt iedere schriftgeleerde, die leerling in het koninkrijk van de hemel is geworden, op de heer des huizes die uit zijn schatkamer nieuwe en oude dingen tevoorschijn haalt.’[4]

——

[1] Beurtzang naar Psalm lO3 (t. H. Oosterhuis/ m. B.Huijbers).

[2] Matteüs 13:45-46.

[3] Liedboek, Lied 632 vers 3 (t. H. Oosterhuis/ m. Stralsund 1665/ Halle 1741 – ‘Lobe den Herren, den mächtigen Köning der Ehren’.

[4] Matteüs 13: 52.

Creatief en duurzaam hergebruik:

De drie placemats, de schelpen en het schelpenzand komen uit de ‘schatkamer’ van Monique van der Gaag.

Serie:  Zomerdienst 

Gastvoorganger: Desirée van Keulen

Liturg: Rinske Boersma

Liturgische schikking, foto, floriografie en beheer webpagina:

Monique van der Gaag

Floriografie:

Tussen witte en zwarte scherven aan de voet van de berg schitteren buitenlandse munten. Wit is de kleur van de onschuld en zwart van de dood. De munten verwijzen naar de geldwisselaars. Bovenop de berg is de hoogvlakte bedekt met de platte zaaddozen van de Judaspenning in de kleuren groen, bruin en zelfs goud. Later worden ze zilverwit doorschijnend.

Zo zijn ze zichtbaar in een vijftal portemonneetjes. Vijf is het teken van de mens, de microkosmos[1]. Of misschien wel de vijf stadia van woede? Ongemak, irritatie, ongeduld, conflict en tenslotte (explosieve) woede.

Eén portemonneetje is wit en de ander zwart van kleur: men kan met de inhoud van een portemonnee goede dingen doen of slechte. Déze portemonnees doen geen kwaad. Ze zijn gevuld met louter liefdesbloemen zoals de blauwe en de witte Afrikaanse lelie. En de ronde bruine zaaddoosjes van het Duifkruid, die voor pure liefde staan.

——

[1] Microkosmos: wereld in het klein; toegepast op de mens als zijnde een klein geheel dat zeer veel bijzonder-heden, een groot aantal samenwerkende en elkaar tegenwerkende elementen, strevingen enz. omvat. (uit: Oosthoek Encyclopedie).

Uit de liturgie: 

Eeuwige God, (…) geef ons vandaag een teken van liefde.[1]

Woedend smeet hij (=Mozes) de platen (met de verbondstekst) aan de voet van de berg in stukken.[2]

Daar trof hij (=Jezus) op het tempelplein de (…) geldwisselaars aan, die daar altijd zaten.[3]

—–

[1] Beurtzang naar Psalm lO3 (t. H.Oosterhuis / m. B.HuUbers).

[2] Exodus 32: 19.

[3] Johannes 2: 14.

Creatief en duurzaam hergebruik:

De rieten mand en de vijf portemonnees komen van de SOEK, de stichting Oegstgeester Krinloop in Oegstgeest. De witte scherven komen van een bloempot geschonken door Joan van der Weij.

Serie:  Zomerdienst 

Voorganger /liturg: Japke van Malde

Liturgische schikking, foto, floriografie en beheer webpagina:

Monique van der Gaag

Floriografie:

Een cirkel is het symbool van oneindigheid: er is geen begin en geen einde. ‘Altijd’ betekent ‘voortdurend’, het tegenovergestelde van ‘nooit’. Het wiel draait zonder ophouden.

Disteltjes, Rozen en Agapanthus rusten op een bed van gele Solidago of Gulden Roede. Deze bloem geeft moed en doorzettingsvermoeden. Rode Roos staat voor liefde, waarbij oranje en geel staan voor vriendschap. De Disteltjes staan voor de blije en verdrietige periodes in een leven, omdat de distel een zacht bloemhart heeft met scherpe stekels rondom.

Ook de lichtbruine, ronde zaaddozen van de Scabiosa symboliseren liefde, pure liefde.  Agapanthus verwijst naar agape: de universele liefde. Universeel betekent: voor iedereen en alles. En anthus is bloem. Bloem van liefde, voor iedereen voor altijd.

Uit de liturgie: 

Op mijn levenslange reizen, donker achtervolgt mij, liefde blind holt voor mij uit (…) Nog een leven zal ik reizen, nooit meer zonder reisgenoot.[1] Ubi caritas et amor, ubi caritas deus ibi est.[2] Hij [=Jezus] vertelde hun een gelijkenis over de noodzaak om altijd te blijven bidden en niet op te geven.[3]

—–

[1] Levenslang (t. H.Oosterhuis / m. T.Lówenthal).

[2] Ubi caritas: waar vriendschap is en liefde, daar is God.

[3] Zie Lucas 18:1-8.

Creatief en duurzaam hergebruik:

Het houten bakje komt van het gezellige Leidse kringloopwinkeltje Sixtien’s Ratatouille, dat om de hoek bij de Hooglandse Kerk zat tot 1 juni 2023.

Het staande houten ‘wiel’ komt van de Weggeeftafel in Oegstgeest: een initiatief van Hester Scheltens, dat ze bedacht in de Coronatijd, toen iedereen ‘ging opruimen,’ maar de kringloopwinkels verplicht dicht waren door de lockdown.

Serie:  Zomerdienst 

Voorganger /liturg: Japke van Malde

Liturgische schikking, foto, floriografie en beheer webpagina:

Monique van der Gaag

Floriografie:

Een cirkel is het symbool van oneindigheid: er is geen begin en geen einde. ‘Altijd’ betekent ‘voortdurend’, het tegenovergestelde van ‘nooit’. Het wiel draait zonder ophouden.

Disteltjes, Rozen en Agapanthus rusten op een bed van gele Solidago of Gulden Roede. Deze bloem geeft moed en doorzettingsvermoeden. Rode Roos staat voor liefde, waarbij oranje en geel staan voor vriendschap. De Disteltjes staan voor de blije en verdrietige periodes in een leven, omdat de distel een zacht bloemhart heeft met scherpe stekels rondom.

Ook de lichtbruine, ronde zaaddozen van de Scabiosa symboliseren liefde, pure liefde.  Agapanthus verwijst naar agape: de universele liefde. Universeel betekent: voor iedereen en alles. En anthus is bloem. Bloem van liefde, voor iedereen voor altijd.

Uit de liturgie: 

Op mijn levenslange reizen, donker achtervolgt mij, liefde blind holt voor mij uit (…) Nog een leven zal ik reizen, nooit meer zonder reisgenoot.[1] Ubi caritas et amor, ubi caritas deus ibi est.[2] Hij [=Jezus] vertelde hun een gelijkenis over de noodzaak om altijd te blijven bidden en niet op te geven.[3]

—–

[1] Levenslang (t. H.Oosterhuis / m. T.Lówenthal).

[2] Ubi caritas: waar vriendschap is en liefde, daar is God.

[3] Zie Lucas 18:1-8.

Creatief en duurzaam hergebruik:

Het houten bakje komt van het gezellige Leidse kringloopwinkeltje Sixtien’s Ratatouille, dat om de hoek bij de Hooglandse Kerk zat tot 1 juni 2023.

Het staande houten ‘wiel’ komt van de Weggeeftafel in Oegstgeest: een initiatief van Hester Scheltens, dat ze bedacht in de Coronatijd, toen iedereen ‘ging opruimen,’ maar de kringloopwinkels verplicht dicht waren door de lockdown.

Serie: Psalmen

Thema: Geloof als reddingsboei, ps. 102

Voorganger: Mirthe Leijdens

Liturg: Henk Schouten

Liturgische schikking, foto, floriografie en beheer webpagina:

Monique van der Gaag

Floriografie: (hetzelfde als bij De reddingsband op de kant, vrij naar ps. 102.)

God wordt zichtbaar in de bloemen zoals de rode roos, die liefde symboliseert en de blauwe Agapanthus, die een Liefdesbloem bij uitstek is[1]. Paarsblauwe distels verwijzen naar blije en droevige perioden in ons leven, omdat de bloemknop zacht is en de bladeren stekelig.

Groen is de kleur van de hoop en klimopblad het teken van trouw, omdat deze klimplant zich met hechtwortels overal stevig aan vasthoudt.

Dit alles weten wij: het besef is geen doekje voor het bloeden, integendeel. Ook de donkerrode pluimpjes van de rode Pimpernel of  Sanguisorba officinalis hoeven het bloed niet te stelpen.

Op het opgerolde briefje in het flesje staat immers ‘Het komt goed’ en níet S.O.S (save our souls – red onze zielen). Een knoop in de doek om het niet te vergeten.

——

[1] Want Agape = Liefde en anthus = bloem.

Uit de liturgie: 

Wij mochten u roepen, hebt Gij gezegd, ‘Ik zal er zijn’ was uw naam (…) Gij, die ons hart verwarmd hebt.[1] HEER, hoor mijn gebed, laat mijn hulpkreet U bereiken.[2] Verhoor mij als ik roep tot U.[3] Stem ons af op Uw stem, op Uw stilte.[4] Keer je hart tot mij.[5] Dit ene weten wij.[6]

—–

[1] ‘Ik zal er zijn’ (t. H. Oosterhuis, m. A. Oomen).

[2] Psalm 102:2 (NBV21).

[3] ‘Verhoor mij’ (t. A. de Roode, m. C. Norton).

[4] Lied: ‘Gij wacht op ons’ (t. H. Oosterhuis, m. B. Huijbers).

[5] Lied: ‘Keer je hart’ t. H. Oosterhuis, m. A. Oomen).

[6] Slotlied: ’Dit ene weten wij’ (t. M. Roland Holst, m. M. Harinck)

Creatief en duurzaam hergebruik:

Annette Albers-Westerhoff schonk de zilverkleurige schaal. De groene lap was 7 jaar lang een T-shirt.