Lopende serie diensten

 Vanaf 1 december

Thema: De namen van God

In de bijbel komen vele namen voor God voor en in de adventsserie verkennen we welke betekenissen die van oudsher hebben en wat ze voor ons betekenen. De bekendste zijn God, maar dat is meer een soortnaam, en JHWH, de godsnaam die we vertalen met Heer of Eeuwige. In gebeden spreken we God wel aan als Barmhartige of Trouwe God. Welke verhalen of gedachten zitten hier achter en welke namen worden nog meer gebruikt?

1 december: Heer der heerscharen (Zebaoth)

Het hemelse visioen van de roeping van de profeet Jesaja (hoofdstuk 6) brengt ons naar de “HEER van de hemelse legermachten”. Een plaats waar de Engelen rond de troon “Heilig, heilig, heilig” zingen, wat de Kerk met hen meezingt op weg naar het delen van brood en wijn. De profeet Jesaja is onder de indruk. Kan dit visioen ook licht geven in onze duistere dagen? Welke hoop biedt dit hoofdstuk?

8 december: ‘de Naam’ of ‘de Plaats’

In rabbijnse bronnen duidt men God wel eens aan met ‘de Heilige gezegend zij hij’ of ‘Hij die sprak en de wereld was’. Daarnaast wordt god ook met het algemene ‘god‘ (elohiem) aangeduid, en vaak vinden we in bijbelteksten de godsnaam JHWH. Deze naam wordt niet uitgesproken (de uitspraak is niet bekend), dan leest men hardop ‘de Naam’ of ook wel eens ‘de Plaats’ – wat betekenen deze namen en waar verwijzen ze naar?

15 december: Jezus Christus

In de advent komen twee soorten verwachting bij elkaar: het wachten op kerst en op de geboorte van het kind in de kribbe aan de ene kant en aan de andere kant de verwachting van Christus’ komst in heerlijkheid, de verwachting van de parousie. Wat betekent deze dubbele adventverwachting voor ons nu? Kunnen wij vanuit deze dubbele verwachting leven?

22 december: Immanuël, God met ons

Dominee Klaas Hendrikse (die zich atheïstisch noemde) stelde: ‘God bestaat niet en Jezus is zijn zoon.’ Dat roept de vraag op: hoe bestaat God dan? Als persoon? Dat is menselijk gedacht, want ‘naar ons beeld’. Je kunt ook zien als de personificatie van scheppingskracht en herschepping. Want genade of herstel van een ziekte of depressie of verlies, dat is allemaal herschepping.

 Vanaf  5 januari

de Evangeliën – het eigene van elk evangelie

De evangeliën zijn elk geschreven in een eigen context en voor een specifieke doelgroep. Telkens kan een centrale vraag verbonden aan die context en die doelgroep teruggevonden worden in de kenmerkende verhalen van elk evangelie.

5 januari: Maria Draaijers – Essentiële vragen in de vier evangeliën

Alexander Shaia combineert oude christelijke tradities, antropologie en moderne psychologie. Hij creëert daarmee een nieuwe blik op hoe de centrale vragen in de verschillende evangeliën een praktische gids kunnen vormen voor spirituele ontwikkeling.

12 januari: Jan Berkvens – Mattheus

Mattheus schrijft ‘Vraag en er zal je gegeven worden, zoek en je zult vinden, klop en er zal voor je worden opengedaan.’ Wat wil Mattheus ons vertellen over vertrouwen?

19 januari: Cor van Bree – Marcus

Opvallend bij Marcus zijn de enorme dynamiek van het gebeuren en de daardoor ontstane emoties die reiken van angst tot verwondering. In het verhaal van de storm op zee, zien we bijvoorbeeld emoties die niet alleen door natuurgeweld worden opgewekt maar ook door het heilzaam handelen van de Zoon des Mensen (Jezus). Het contact met het heilige fascineert niet alleen maar roept ook schrik op. Hoe is te begrijpen dat wonderverhalen zorgen voor angst en ontsteltenis?

26 januari: Rob van Waarde – Johannes

Wanneer iets moois gebeurt in het leven – iets waarop je had gehoopt, of juist iets dat je nooit had verwacht – kan het toch een zoektocht zijn hoe je daartoe te verhouden. De wonderverhalen in Johannes staan nooit op zichzelf, maar zijn gekoppeld aan ‘ik ben’ woorden. Wat vertelt ons die koppeling?

2 februari: Henk Schouten – Lucas

In de gelijkenis van de Barmhartige Samaritaan geeft Lucas inzicht in hoe verschillende personages reageren wanneer ze een slachtoffer zien langs de kant van de weg. Hoe maken wij keuzes in het dagelijks leven?